’Eigenlijk ben ik geen vrachtwagenchauffeur’, zegt onze vaste man op de vrachtwagen. Wat hij daar precies mee bedoelt? Collega Barry Paarhuis legt het uit:
Hand- en spandiensten
‘Mijn werk bestaat uit hand- en spandiensten samen met de vrachtwagen. Het is een Ginaf uit 2011. Dat bevalt mij prima. Deze Ginaf heeft een groot laadvermogen, je stapt er makkelijk in en uit en voor het werk dat ik ermee doe, is dit gewoon de meest geschikte auto. Deze Ginaf is de tweede auto sinds ik bij Van Lenthe Dalfsen werk. Ik rijd er al 23.000 uur mee en ik hoef zeker nog geen nieuwe. Ik ben er tevreden mee, het is een superauto.
Elke dag weer heel anders
Eigenlijk ben ik geen vrachtwagenchauffeur. Dat klinkt misschien raar, maar ik rijd liever 50 kilometer op een dag dan 500. Een hele dag achter het stuur, dat is niks voor mij. Gelukkig heb ik het meest afwisselende baantje bij Van Lenthe Dalfsen. Mijn collega’s zitten vaak wekenlang op eenzelfde project, voor mij is elke dag weer heel anders. Ik breng bijvoorbeeld een rupskraan naar de plek, haal een trekker op, laad een lading puin, haal zo’n grote machine weer op en los ‘m aan de zaak. Dat zijn mooie dagen.
De vaste man
Soms moet ik naar Noord-Holland, dan weer hier naar Hoonhorst, of naar Enschedé, het is altijd een verrassing. Er is eigenlijk altijd wel werk voor de vrachtwagen. En als dat toch even niet zo is, val ik in als kraanmachinist. Het is net als zwemmen, zoiets verleer je niet. Eerder werkte ik namelijk bij een andere aannemer, op de mobiele kraan en op de rupskraan. Ook toen zat ik al veel op de vrachtauto. In 2005 stapte ik over naar Van Lenthe Dalfsen: Eerst op de kraan en de shovel en toen de eerste vrachtauto werd aangeschaft, werd ik dus de vaste man op die auto. Ik ben helemaal in mijn sas.’
Meer zien